ฉันยืนอยู่ที่ตรงกลาง กับความสับสนในใจ
ทางไหนที่ควรไป ใจยังติดอยู่ระหว่างสองคน
เมื่อคนหนึ่งก็ดีพอ อีกคนก็ทำให้ยิ้ม
คนไหนก็เติมเต็ม จะทำอย่างไรถ้าต้องเลือกเดิน สักทาง
แบบไหนที่เรียกว่ารัก แบบไหนที่ใจต้องการ
คนแบบที่ฝัน หรือที่อุ่นใจเมื่อใกล้กัน
แบบไหนก็รู้สึกดี นี่แหละที่ฉันไหวหวั่น
ทั้งสองทาง ไม่รู้ฉันต้องเลือกทางไหน
ถ้าฉันมีสองดวงใจ คงไม่ลำบากอะไร
แต่ฉันมีใจเดียว ที่ยังไม่รู้ไม่ตัดสินใจ สักอย่าง
แบบไหนที่เรียกว่ารัก แบบไหนที่ใจต้องการ
คนแบบที่ฝัน หรือที่อุ่นใจเมื่อใกล้กัน
แบบไหนก็รู้สึกดี นี่แหละที่ฉันไหวหวั่น
ทั้งสองทาง ไม่รู้ฉันต้องเลือกทางไหน
แบบไหนที่เรียกว่ารัก แบบไหนที่ใจต้องการ
คนแบบที่ฝัน หรือที่อุ่นใจเมื่อใกล้กัน
แบบไหนก็รู้สึกดี นี่แหละที่ฉันไหวหวั่น
ทั้งสองทาง ไม่รู้ว่า
แบบไหนที่เรียกว่ารัก แบบไหนที่ใจต้องการ
คนแบบที่ฝัน หรือที่อุ่นใจเมื่อใกล้กัน
แบบไหนก็รู้สึกดี นี่แหละที่ฉันไหวหวั่น
ทั้งสองทาง ไม่รู้ฉันต้องเลือกทางไหน